جوجو خرگوش: نقد و بررسی فیلم Taika Waititi

ارسال شده در فوریه 3, 2020

جوجو خرگوش ، فیلم Taika Waititi بر اساس رمان کریستین لوننز ، یک افسانه مخلوط با تن های کمدی سیاه است که از طریق آن کارگردان برای دیدن جهان و وحشت های آن از طریق چشمی کودک باز می گردد.

مطمئناً بازدیدکنندگان موفقی از جشنواره فیلم تورین با لبخند چاپ شده روی لب آنچه را که ما در سایه ها انجام می دهیم ، فراموش نخواهند کرد ، جایزه بهترین فیلمنامه سال 2014 ، بازی جالب و خنده دار و سرگرم کننده و سرگرم کننده را در یک فیلم خون آشام Sasla امضا شده توسط Taika Waititi به دست آورد. این تحول در مسافت طولانی فیلم کوتاه قبلی سال 2005 به کارگردانی خودش بود (آنچه ما در سایه ها انجام می دهیم: مصاحبه با برخی خون آشام ها) ، که پس از جابجایی فوق الذکر به مقصد رسیده بود تا اخیراً مسیر نمایشگر کوچک را در سریال ناشناس بگیرد. اکنون در فصل دوم خود است. از آن اولین شرکت موفق در کرمانشای آب پیمونتس در زیر پل هایی که او با بازیگر و کارگردان نیوزیلند گذراند که در این بین احترام یک بزرگواری را کسب کرده است که وی را با راهنمایی Thor: Ragnarok.

ججو جو خرگوش: تعویض سینمایی رمان کریستین لوننز افتتاحیه سی و پنجمین جشنواره فیلم تورین

اکنون ، پنج سال بعد ، ویتیتی دوباره به زیر مول رفته است و با آخرین تلاش خود در پشت دوربین تحت عنوان جوجو خرگوش ، اقتباس فیلم از رمان کریستین لوننز ، نسخه 37 را باز کرده است. صفحات کتاب و فیلم ناشی از آن ، ما را در طول جنگ جهانی دوم به آلمان باز می گرداند ، جایی که جوجو بتزلر ، عضو افتخار جوانان هیتلر ، بیشتر وقت خود را در شرکت دوست خیالی خود آدولف می گذرد ، نسخه ای از Führer شایان ستایش ، حیاتی ، انگیزشی. جوجو در پیروی کامل از نفرت نازی ها ، وقتی فهمید مادرش برای مقاومت کار می کند ، عصبانی است و یک دختر جوان یهودی را در اتاق زیر شیروانی پنهان می کند. در حالی که آلمان در آستانه فروپاشی قرار دارد ، خود را مجبور به انتخاب می کند: به عقاید نفرت انگیز خود بچسبید یا خود را به سمت انسانیت خود رها کنید.

جوجو خرگوش: ترکیبی از پری و کمدی سیاه برای نرم کردن درام زمینه ای
با ججو خرگوش ، ویتیتی دوباره به جهان و وحشت های آن از نگاه چشمان یک کودک باز می گردد ، آنهایی که یک نوجوان در حال طی کردن یک مسیر تمرینی است که مسیرهای اساسی عصر آمدن سن را در یک شرایط جنگی دنبال می کند. روندی که فیلمساز نیوزیلند با تکیه بر ماتریس ادبی و رقیق کردن درام پس زمینه با صدای هر دو "پریا" و کمدی سیاه. او با این کار موجی از شوخی های طعنه آمیز و شیطانی را به نمایش می گذارد ، پشت سر هم از کم و بیش gags تند ، همه نوشته شده برای اغوا و انگشت اشاره به ظلم های مرتکب شده توسط نازیسم. همه اینها در حالی که باید مراقب باشید هرگز حافظه قربانیان و کسانی را که از این اقدامات مضر رنج می برند توهین نکنید.

جوجو خرگوش: فیلمی مملو از دیالوگ های سورئال ، موقعیت های خنده دار و لحظه های طنز عالی
ما بیشتر برای اهداف و رویکرد به ماده نسبت به ایده های Il grande Dittatore در مسیر La vita è bella هستیم. هیتلر که شخص خود ویتیتی را از یک تهدید واقعی شخصیت می کند ، تبدیل به دشمن خیالی ، همراه و اعتماد به نفس شخصیت جوان می شود ، کمی شبیه خرگوش غول پیکر سفید در هاروی (1950) ، همفری بوگارت از ما هنوز هم سام یا در گذشته ما را امتحان می کند. اریک کانتونا به عنوان خودش در دوست من اریک. این فیلم پر از دیالوگ های سورئال ، موقعیت های خنده دار و لحظه های طنز است ، به خوبی توسط بازیگران پشتیبانی می شود که در آن رومان گریفین دیویس و یک سام راکول هنوز هم در حالت لطف و برجسته ایستادگی می کنند. شاید در مجاورت پایان عکس ، فیلمساز بیش از حد لازم آبگوشت را طولانی تر کند ، اما حیف است که احساس می کنیم مشترک هستیم.

این فیلم که از بین دیگر جوایز مخاطبان در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو برنده شده است ، این فیلم از 23 ژانویه سال 2020 با فاکس قرن بیستم وارد سینماهای ایتالیا خواهد شد. بازیگران متنوع توسط اسکارلت جوهانسون ، Rebel Wilson و Thomasin McKenzie به اتمام می رسند.

پست های مرتبط

برترین ها: بررسی فیلم با رابرت ردفورد

5 تکنیک موثر برای استراحت

Dreamland : نقد و بررسی فیلم با مارگوت رابی

درباره نویسنده

taherkamali

درج دیدگاه